De zaal van het Ternatse gemeentehuis zat afgeladen vol met inwoners die de voorstelling van het boek, over 40 jaar Ternatse politiek, van Ronald Parys wilden meemaken. Er gingen ook tientallen boeken over de toog, allemaal voorzien van een woordje van de gewezen burgemeester, die nog steeds heel populair blijkt te zijn.
Het is het eigen verhaal van 40 jaar politiek engagement in zijn geliefd Ternat. Als gemeenteraadslid, schepen en 16 jaar burgemeester biedt hij ons een nooit vertelde kijk achter de schermen van de lokale Ternatse politiek sinds de fusie (1976) tot de dag van vandaag.
In zijn welkomstwoordje verwees de huidige (jarige) burgemeester Michel Vanderhasselt naar de enorme dienstverlening van Gerard Platteau, in een tijd waar alles nog kon.
Johan Van Gestel schetste de politieke loopbaan van Ronald Parys die zich sinds de fusies in 1976 in de gemeentepolitiek engageerde en dat zowat 40 jaar volhield. Bij aanvang was hij nog voorzitter van de Jong-Socialisten. Hij was 6 jaar schepen en 16 jaar burgemeester. In 2016 besloot hij plaats te maken voor de jeugd. Het nieuwe gemeentehuis is zijn opvallendste realisatie.
Ronald Parys heeft niet de bedoeling hier een neutrale kijk te geven op 40 jaar politiek. Het zijn persoonlijke waarnemingen en belevingen die hij ervaarde in Ternat dat in die periode grote veranderingen onderging.
Het werd een lezenswaardig boek waarin vele inwoners toestanden en kleurrijke personen uit de Ternatse politiek zullen herkennen.
Jean-Pierre Schoukens leerde Parys kennen in 1976 als journalist voor het Nieuwsblad. Hij legde de gewezen burgemeester meteen ‘het vuur aan de schenen’.
“Hij profileerde zich als een rode rakker terwijl van thuis uit een liberaal nest kwam”, begint Schoukens.
Parys: “Eigenlijk begon het al in het Atheneum te groeien. Politiek moet je doen voor de zwakkeren want de sterkeren trekken hun plan.”
Fusies
“De fusie tussen Ternat, Wambeek en Sint-Katherina-Lombeek was een CVP-fusie, zoals al die fusies die de partij sterker moesten maken. In onze regio werden gemeenten ook samengevoegd om die Brusselse olievlek tegen te houden”, gaat Parys verder.
“De fusie was in Ternat niet zo gemakkelijk. Ternat en Sint-Katherina-Lombeek stonden sterk maar Wambeek was zwakker. Gerard Platteau sloeg een brug naar Wambeek. Hij verbeterde de Weverstraat zodat er een betere verbinding ontstond. Hij betrok mensen van Wambeek bij het beleid.”
Lapwerk
“Jeugdhuis Lapwerk ontstond als een reactie van de niet-georganiseerde jeugd op de weg georganiseerde Christelijke jeugd. Lapwerk ontstond nochtans in de kelder van het parochiehuis, om later naar het Hof ten Berg te verhuizen. Het was voor mij een wervingsplek voor jongeren die het anders wilden.”
Schepencollege
In 1994 belandde Parys voor het eerst in het schepencollege. “Ik was er natuurlijk blij mee, hoewel ik vond dat het schepenambt mij al een jaar eerder toekwam en me toen was afgepakt. Het was één van mijn dromen, die ik wilde realiseren.”
Politieke vader
“Van Gerard Platteau heb ik zowat alles geleerd. Hij was mijn politieke vader. Het is belangrijk om verbondenheid met de mensen te creëren, je moet naar hen gaan.”
Gedeelde schepenmandaten
“Dat gebeurde uit politieke noodzaak maar is eigenlijk niet zo goed. Uiteindelijk viel het achteraf wel mee.”
Belangrijkste verwezenlijking
“Dat zijn al die mensen die hier vandaag aanwezig zijn. Daar ben ik best trots op. Ik ben toch al 10 jaar weg uit de politiek. Verbondenheid is zo belangrijk”, zegt een fiere Parys.
“Het nieuwe gemeentehuis kwam er door het ‘gezaag’ van het gemeentepersoneel dat in slechte omstandigheden moest werken. De oppositie vond het te groot en te duur (Kostprijs 12 miljoen) maar snel bleek het te klein. Het is eigenlijk het eerste gemeentehuis dat de laatste 900 jaar in Ternat werd gebouwd”, lacht Parys.
Waarom een boek schrijven?
“Eigenlijk wil ik zo mijn politieke carrière definitief afsluiten. Het 16-jarig burgemeesterschap was zeer ingrijpend in mijn leven. Mentaal was ik op en er kwamen ook lichamelijke problemen. Politiek moet je op een bepaald moment afsluiten. Door het schrijven van dit boek, vond ik harmonie en rust”, besluit Parys.
Het boek kost 10 € en is te koop in de Ternatse krantenwinkels of bij Ronald Parys thuis.